Visie en samenwerking, de sleutels voor natuurherstel

Twee beken doorkruisen het gebied: de Kwachtloop en de Scherpenbergloop. Ze waren te diep ingesneden en hadden hun natuurlijke verbinding met de vallei verloren. Daardoor droogden ze het gebied uit, in plaats van het nat te houden. Met de verhoging van de waterbodem in de Scherpenbergloop stijgt het waterpeil in beide waterlopen en krijgt de omliggende vallei opnieuw een nat karakter. Dat stimuleert de ontwikkeling van soortenrijke broekbossen en dotterbloemgraslanden, en sluit perfect aan bij de droogtestrategie van de provincie.

De herinrichting maakt van de waterlopen een geschiktere biotoop voor belangrijke en kwetsbare visjes zoals de kleine modderkruiper en (op lange termijn) de beekprik. Die zwemmen al verder stroomafwaarts in de Grote Nete. We verwachten dat ze nu ook de weg stroomopwaarts zullen vinden.

Projectverantwoordelijke Bianca Veraart licht toe: “In de erg brede waterloop creëerden we een smallere zomerbedding met een verhoogd bodempeil. Bij een normale stroming zorgt dat voor een hoger waterpeil. Een ruimere winterbedding biedt extra ruimte in de nattere wintermaanden en voorkomt overstromingen bij grote waterdebieten. Het meanderende zomerbed en het bredere winterbed dragen bij aan een beter leefgebied voor vissen. De afgegraven grond hergebruikten we ter plaatse.

Ook bij de monding van de Kwachtloop kreeg de Scherpenbergloop een verhoogd bodempeil en een gevarieerde structuur. Grond en dood hout in de waterloop zorgen voor de gewenste effecten. Die zijn stroomopwaarts voelbaar, tot aan het punt waar de Scherpenbergloop niet meer door het bos stroomt. Zo hebben de ingrepen geen invloed op de andere eigendommen.

Het verhoogde basispeil van de Scherpenbergloop heeft een invloed op de Kwachtloop. Om rekening te houden met het hogere peil, en om piekdebieten te beheersen, vervingen we enkele overwelvingen. Bestaande kokers maakten plaats voor nieuwe, met een regelbare schuif.”